Όταν το λευκό φως του Ήλιου πέσει επάνω σε ένα γυαλί με ακανόνιστο σχήμα, σε μια σαπουνόφουσκα, ακόμη και σε ένα διάφανο πλαστικό στυλό, παρατηρούμε ότι εμφανίζονται διάφορα χρώματα. Την ανάλυση του λευκού φωτός παρατήρησε πρώτος ο Νεύτωνας. Στη φύση την ανάλυση του λευκού φωτός την παρατηρούμε, όταν μετά από βροχή επικρατεί ηλιοφάνεια. Το φως τότε, αναλύεται στα αιωρούμενα σταγονίδια του νερού και δημιουργεί το ουράνιο τόξο. Το λευκό φως είναι, λοιπόν, σύνθεση πολλών ακτινοβολιών με διαφορετικά χρώματα.
Από όλα αυτά τα χρώματα το κόκκινο, το πράσινο και το μπλε είναι τα βασικά χρώματα του φωτός, γιατί δεν μπορούν να προκύψουν από την ανάμειξη άλλων χρωμάτων, όπως συμβαίνει με τα υπόλοιπα. Έτσι, αν αναμείξουμε, σε ακριβώς ίσες ποσότητες, κόκκινο φως, πράσινο φως και μπλε φως πάνω σε μια σκοτεινή επιφάνεια, τότε προκύπτει λευκό φως.
Όταν το λευκό φως πέφτει, για παράδειγμα, σε ένα πράσινο αντικείμενο, απορροφώνται όλα τα χρώματα εκτός από αυτά με μια συγκεκριμένη συχνότητα, τη συχνότητα που αντιστοιχεί στο πράσινο χρώμα. Αυτό ανακλάται από την επιφάνεια του αντικειμένου και φτάνει μέχρι τα μάτια μας και έτσι βλέπουμε το αντικείμενο πράσινο!
